ξανά μανά...

Και εκεί που είσαι σπίτι... με τις καλύτερες σου φίλες...και γελάτε σαν τα χαζά... μεγειρεύετε μακαρόνια... (γιατί όταν είσαι φοιτητής τα μακαρονια αποκτούν άλλη αξία..!:Ρ) και περνάτε τέλεια... ξαφνικά... 
ΝΤΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝ... απόκρυψη... Μμμμ εντάξει μωρέ... ποιός μπορεί να είναι;; Σίγουρα ο χαζός ο Μ. που συνήθως μου κάνει ηλίθιες φάρσες με απόκρυψη... (σκέφτηκα..) ΑΜ!! ΔΕ ΠΟΥ ΗΤΑΝ Ο Μ..!!! 
Ήταν ΑΥΤΟΣ... ναι... αυτός... Ο Α. (!!!) 
Γιατί κύριος με παίρνεις;;; Με ρώτησες??? Γιατί χρυσέ μου άνθρωπε με αναστατώνεις...;; 7 μήνες πέρασαν.. (πότε κιόλας;;) Για ποιό λόγο πες μου... Αμάν εσείς οι άντρες... Δεν καταλαβαίνετε ΤΙΠΟΤΑ επιτέλους;; Χωρίσαμε;; Ναι... οκ... Τέλος... Μην με παίρνεις μετά από τόσο καιρό με τη δικαιολογία "πήρα να δω αν είσαι καλά." Τι να σου πω;; "Όχι δεν είμαι!!! Σε χρειάζομαι;;" ή "Περνάω τέλεια!!!";;; Το μόνο που ήθελα εκείνη την στιγμή (η αλήθεια να λέγεται) ήταν να σε βρίσω τόσο πολύ!!!! και να κλάψω...να κλάψω ακόμα περισσότερο... (πράγμα που έκανα μέτα... και ευτυχώς ήταν τα κορίτσια εκεί μάζι μου... (btw love you girls!!! σας ευχαριστώ για όλα!!! Μ+Κ+Β<3 ) Ο πραγματικός λόγος που τα ανέφερα όλα αυτά δεν είναι για να πω τα εσώψυχά μου, τα οποία ειναι πιο μπερδεμένα και από τον Γόρδιο Δεσμό, αλλά για να δείξω πόσο γρήγορα μπορεί να αλλάξει η ψυχόλογια ένος ατόμου!!! Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα με ένα γεγονός αλλάζεις... γίνεσαι άλλος άνθρωπος... Μερικές φορές δεν αναγνωρίζεις ούτε εσύ τον ίδιο σου τον εαυτό... Και εγώ η ίδια μετά απ'όλα αυτά που έγιναν μεταξύ μας δεν είμαι η ίδια... άλλαξα.. εσύ μ'έκανες ν'αλλάξω... Και δεν με αναγνωρίζω πλέον...