Η πρώτη αγάπη είναι και παντοτινή.
Δηλαδή η καλύτερη, δηλαδή η πιο δυνατή. Ως προς το τελευταίο να το διαπραγματευτώ, αλλά ως προς το «καλύτερη» μιλάμε σοβαρά; Πόσοι και πόσες δεν έχουμε ερωτευτεί και αγαπήσει αιώνες μετά τον πρώτο μας έρωτα, ο οποίος μπορεί και να αποδείχτηκε παντελώς σκάρτος; Σύμφωνοι, η πρώτη φορά που κάνεις ποδήλατο σου μένει στο μυαλό, είναι και η ηλικία τέτοια, συνήθως εκεί στην εφηβεία, που σου μεγεθύνει τα πράγματα 1000 φορές πάνω από το κανονικό. Και ναι, σίγουρα θα θυμάσαι τον πρώτο σου έρωτα. Αλλά όχι και ότι θα τον έχεις πάντα στο μυαλό σου ή ότι δεν πρόκειται να τον ξεπεράσεις ποτέ. Ο Σπύρος Σπυράκος το έχει πει καλύτερα από μένα ήδη από τη δεκαετία του ’90: «Ο έρωτας με έρωτα περνάει». Για τα καλά… Ποιες παντοτινές πρώτες αγάπες μου λες…
Οι γυναίκες είναι πιο ρομαντικές.
Δεν στο λέω από αντίδραση, αλλά έχω γνωρίσει κοπέλα που μπροστά της ο νταλικέρης μοιάζει τουλάχιστον Λόρδος Βύρωνας. Και αλίμονο στο αγόρι που είχε δίπλα της, τον λυπόμουν πραγματικά. Εντάξει, σίγουρα δεν είναι ο κανόνας, όπως κανόνας δεν είναι και το ότι εσείς και μόνο εσείς είστε τα καλοκάγαθα πλασματάκια με την ευγενική ψυχή και εμείς τα αδίστακτα σεξουαλικά γουρούνια που θέλουμε μόνο να διακορρεύσουμε τις παρθένες κορασίδες. Υπάρχουν και ανάμεσά μας αγόρια με πολλούς τόνους ρομαντισμού. Αποδεδειγμένα, τελεί και παύλα. Αλλά τα έχουμε πει και ξαναπεί σε προηγούμενα άρθρα, δεν νομίζω να αξίζει τον κόπο άλλο πια, μάλλιασε το πληκτρολόγιο μου…
Τα ετερώνυμα έλκονται.
Η πιο πολυφορεμένη και πολυχρησιμοποιημένη ατάκα ever. Και ένας από τους πιο μεγάλους μύθους θα συμπληρώσω. Μπορεί ναι, ένα ενδιαφέρον από την διαφορά προσωπικοτήτων να υπάρχει μεταξύ δύο διαμετρικά αντίθετων ανθρώπων, αλλά πέραν αυτού, λυπάμαι που θα στο πω, αλλά…. Τίποτα. Ουδέν. Και έχω άπειρα παραδείγματα να παραθέσω για το χρόνο dt στον οποίο χωρίζουν ζευγάρια εντελώς αταίριαστα, με προσωπικότητες η μέρα με τη νύχτα. Και αυτό μόνο στο 5% των περιπτώσεων. Στο υπόλοιπο 95% δεν υπάρχει καν η σχετική προσπάθεια. Ε, και αυτό είναι απολύτως σχετικό αν σκεφτείς ότι θα σε ελκύσει αυτός που έχει κάποια πράγματα να σου πει και θα δεις ότι τα χνώτα σας ταιριάζουν. Με αυτόν με τον οποίο σκοτώνεσαι στη δεύτερη κουβέντα που ανταλλάσσεις, το πολύ πολύ να του φέρεις κανά τακούνι στο μάτι για ενθύμιο. Αν αυτό εννοείς έλξη, να το δεχτώ…
Είτε είσαι είτε δεν είσαι μονογαμικό άτομο.
Ναι, στο είπαν οι Μοίρες που ήρθαν να σε επισκεφτούν τη βραδιά που γεννήθηκες. Αφήστε με, μωρέ! Με αυτό διαφωνεί κατ’ αρχήν το 99% των ζώντων οργανισμών του πλανήτη. Και κατά δεύτερον, ακόμη και ένα πιστό άτομο, αρκεί απλά να δει ένα άλλο άτομο που θα του εξάψει τη φαντασία (καθαρή και βρώμικη), θα του προσφέρει κάτι τέλος πάντων που δεν έχει βρει μέχρι τώρα και θα τον κάνει ευτυχισμένο. Και εκεί μονογαμίες και σχετικά πάνε περίπατο. Και αντιστρόφως, βέβαια, ένα άλλο άτομο (προσέχεις ότι δεν χρησιμοποιώ φύλο, έτσι;) που πετάει από κανάρα σε κανάρα, άμα βρει την κατάλληλη, θα μείνει εκεί. Και θα φτιάξει τη φωλιά του εκεί…
Οι χωρισμοί είναι αξεπέραστοι.
Που σημαίνει ότι, ακόμη κι αν εξωτερικά τους ξεπεράσεις, κάποιο σημάδι και κάποια πληγή θα μείνουν μέσα σου να σε σιγοτρώνε και να μην σε αφήνουν σε ησυχία. Σιγά μη σε κυνηγάνε και τη νύχτα οι Ερινύες! Δεν είσαι η Κλυταιμνήστρα, δεν έχει συμβεί στη ζωή σου το γεγονός που τη σημαδεύει (κάτι τέτοιο να εύχεσαι να μη συμβεί), και σίγουρα παρά τον αρχικό πόνο, θα υπάρξει περίοδος που δεν θα θυμάσαι σχεδόν πως λένε τον μισητό κάφρο, που σου έκανε την κουτσουκέλα. Το ξέρεις, εγώ θα στο λέω; Όπως ξέρεις και κρυφογελάς και με τα παραπάνω. Για αυτό, πάρε το μέρος μου και διαπίστωσε ότι απόλυτες αλήθειες στον έρωτα δεν υπάρχουν. Τις αλήθειες μας τις δημιουργούμε εμείς και εμείς τις γκρεμίζουμε. Ελπίζω να συνεννοηθήκαμε…
by marymary.gr
